Στo πλαίσιο του ευρωπαϊκού δικτύου RESHAPE, το 3 137 με την υποστήριξη και σε συνεργασία με το Onassis AiR επιχειρεί να στήσει έναν διάλογο για τη σύγχρονη πολιτιστική διαχείριση και πολιτική στην Ελλάδα.
Βασιζόμενο σε μια πειραματική ερευνητική μέθοδο από τη βάση, τo RESHAPE προτείνει εργαλεία για τη μετάβαση σε ένα πιο δίκαιο καλλιτεχνικό οικοσύστημα στην Ευρώπη και τη Νότια Μεσόγειο. Μέσα από συλλογικές διεργασίες σαράντα επαγγελματίες της τέχνης επιχείρησαν να απαντήσουν στις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο καλλιτεχνικός χώρος σήμερα: Τέχνη και Πολιτειότητα, Δίκαια Μοντέλα Διακυβέρνησης, Η Αξία της Τέχνης στην Κοινωνία, Οικονομίες Αλληλεγγύης και Διεθνικές/Μεταεθνικές Καλλιτεχνικές Πρακτικές. Στο πλαίσιο αυτό δημιουργήθηκαν από κοινού μία σειρά από «Πρωτότυπα Μοντέλα» (Prototypes) που αντικατοπτρίζουν και προκαλούν τον μετασχηματισμό του καλλιτεχνικού πεδίου προς πιο δίκαιες πρακτικές που συμβαδίζουν περισσότερο με τον κοινωνικό ρόλο των τεχνών.
Η Πάκυ Βλασσοπούλου, ιδρυτικό μέλος του 3 137, συμμετείχε στο ομάδα Art and Citizenship του δικτύου, η οποία δημιούργησε το The Department of Civil Imagination (DCI), μια πλασματική υπηρεσία που πηγάζει από τη φαντασία των πολιτών και έχει ως στόχο να μετασχηματίσει την πραγματικότητα με ποιητικό, πρακτικό και πολιτικό τρόπο. Το DCI βασίζεται στη σκέψη των adrienne maree brown και Walidah Imarisha ότι “κάθε πράξη οργάνωσης είναι επιστημονική φαντασία” (‘all organizing is science fiction’).
Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια το 3 137 έχει αναπτύξει ένα αντίστοιχο μεθοδολογικό εργαλείο, επινοώντας την GABRIELA, ένα άυλο ινστιτούτο τέχνης. H GABRIELA είναι μέρος μιας αναστοχαστικής διαδικασίας που λειτουργεί ως εργαλείο, ως υπηρεσία και ως εγχειρίδιο που θέτει ερωτήματα για τον ρόλο των ανεξάρτητων καλλιτεχνικών πρωτοβουλιών, καθώς και της εργασίας που περικλείεται σε αυτές. Η οργανωτική δομή της GABRIELA οικειοποιείται εταιρικές στρατηγικές, όπως η διοίκηση, η διαχείριση, τo branding και οι καμπάνιες επικοινωνίας, που καταλαμβάνουν τον δημόσιο χώρο και το Διαδίκτυο.
Με αφορμή τη συνάντηση αυτών των δύο φανταστικών οργανισμών (DCI & GABRIELA) παρουσιάζουμε μια συζήτηση, με τη μορφή σύντομων ηχογραφημένων ατομικών τοποθετήσεων, που έχει ως στόχο να βοηθήσει να σκεφτούμε και να φανταστούμε σε τοπικό επίπεδο ένα διαφορετικό οικοσύστημα τέχνης.
Συμμετέχουσες/οντες στη συζήτηση: Βένια Βέργου, Χρήστος Καρράς, Μαρίλυ Κωνσταντινοπούλου και Δήμητρα Νικολού, Δημήτρης Πασσάς, Άρτεμις Σταματιάδη, Κατερίνα Τσέλου, Εβίτα Τσοκάντα.
Οι καλεσμένες/οι κλήθηκαν να μοιραστούν ιδέες για τη συμβολή του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα στην πολιτιστική παραγωγή, για τις αξίες εκείνες που μπορούν να χτίσουν έναν κώδικα δεοντολογίας για τα άτομα που εργάζονται στον χώρο του πολιτισμού αλλά και για την επαφή του κλάδου με την κοινωνία των πολιτών.
Η συλλογή αυτή των ηχογραφήσεων είναι μια σπουδή προκειμένου να κατανοήσουμε τις ιδιαίτερες συνθήκες εντός των οποίων υπάρχει και αναπτύσσεται το καλλιτεχνικό πεδίο στην πόλη της Αθήνας, να ακούσουμε διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις και με αυτόν τον τρόπο να χαρτογραφήσουμε το κοινό έδαφος που μπορεί να υπάρχει για να δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες εργασίας, καλλιτεχνικής παραγωγής και διαλόγου στην Ελλάδα. Οι απόψεις που ακούγονται είναι προσωπικές. Η επιμέλεια των ερωτήσεων προέκυψε από τη συζήτηση του 3 137 με το Onassis AiR και οι ηχογραφημένες συζητήσεις με τις/ους ομιλήτριες/ες έγιναν από τον Κοσμά Νικολάου.
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε τα ηχητικά αρχεία αλλά και να κατεβάσετε τις συζητήσεις απομαγνητοφωνημένες σε ελληνικά και αγγλικά.